Wij bouwen, dus wij zijn.
Wij moeten stoppen met wat we doen. Stoppen met dingen dood maken, en beginnen met maken van levende materialen. Want als iets dood is, is het enige wat het nog kan doen, vergaan.
Tijdens een zes maanden lange minor in Spatial Design heeft Carolien zich verdiept in het bouwen met levende materialen en het creeëren van nieuwe bouwmaterialen die levend zijn. Is het mogelijk om te bouwen met leven? is het nodig om dingen dood te maken zodat ze hun vorm behouden?
Schets voor een huis van mycelium
Inspiratie voor dit project kom voornamelijk voort uit een irritatie over het feit dat er een enorm huizentekort is gepaard met de irritatie dat er zóveel gebouwen leegstaan die niet gesloopt of omgebouwd kúnnen worden. Waarom worden gebouwen eigenlijk zo gemaakt alsof ze voor altijd blijven staan? is dit echt nodig?
Naar aanleiding van deze irritatie kwam het idee naar voren om te bouwen waarbij de vergankelijkheid gekoesterd wordt in plaats van verdrongen. en waarin is het vergankelijke beter te zien dan in het levende? het project levend bouwen is geboren.
Het project is opgebouwd uit drie delen. het eerste deel van het project is het objectieve onderzoek naar materialen. In dit geval was het gebruikte materiaal Mycelium. Mycelium is een schimmelsoort dat voornamelijk onder de grond leeft en fungeert als een brug tussen de wortels van diverse planten, maar bij mensen zijn de voortplantorganen beter bekend: De paddestoel. Mycelium heeft de goede eigenshappen dat het precies in bepaalde vormen kan groeien en ook de dichtheid en structuur van het materiaal kan gemanipuleert worden. dit is allemaal te beïnvloeden terwijl het nog leeft.
Carolien heeft in dit deel van het project onderzoek gedaan naar het maken van een soort baskteen van Mycelium. Deze bakstenen zouden op elkaar gestapeld kunnen worden en, doordat het nog leeft, is geen lijm nodig. Je wacht een periode en de ‘stenen’ zouden in elkaar verwoven moeten zijn. De levende baksteen.
Mycelium Baksteen
Het tweede deel van eht onderzoek was vormonderzoek. Hoe bouw je een huis dat constant in een groeiende fase is? Hiervoor is er in bossen gezocht naar manieren hoe dit ging, maar de meeste waardevolle vondsten kwamen voort uit een microscopisch onderzoek naar Mycelium.
Bij het mycroscopische onderzoek is er gekeken naar hóe werkt mycelium nou eigenlijk, hoe is et opgebouwd, en hoe wilt het dan ook graag groeien? de beelden die gemaakt zijn voor dit onderzoek zijn later hergebruikt.
Beeldmateriaal microscopische foto’s en vormgevingsonderzoek in het bos
Het derde deel van het project was een subjectieve, gedachtevormdende expeditie. Waarom is een shift zoals deze nodig in onze samenleving?
Uit deze gedachtegoeden is het manifest ‘Wij bouwen, dus wij zijn’ ontstaan, dat uiteindelijk ook de naam van dit project is geworden.
het manifest is hier te downloaden.
Het eindproduct uit dit driekoppige onderzoek is een installatie geworden. Deze installatie representeert het onderzoek. De buitenkant van de installatie beantwoort de volgende vragen; maar hoe ziet een myceliumhuis er dan uit? Hoe zou dat gebouwd worden? De Buitenste laag laat zien hoe een huis van dit materiaal er uit zou kunnen zien.
De binnenkant geeft juist het subjectieve, gedachtevormende gedeelte weer. Hier is het manifest te lezen, samen met een video op basis van de beelden van het microscopisch onderzoek. Ook is het echte materiaal hier te bekijken.